Gdyby z gruzów zniszczonej Warszawy usypać wieżowiec, przytłoczyłby skalą wszystkie dzisiejsze drapacze chmur. To wyobrażenie najlepiej oddaje stan miasta po II wojnie światowej. Ci, którzy w Biurze Odbudowy Stolicy widzą bandę niszczycielskich doktrynerów spod znaku Le Corbusiera i spisek światowej lewicy, będą niepocieszeni - mówi Beata Chomątowska. Jak dodaje, "historia pierwszych lat odbudowy w ujęciu Grzegorza Piątka jawi się jako pospolite ruszenie ponad podziałami". - Owładnięci odważnym, z ducha pozytywistycznym pragnieniem budowy "najlepszego miasta na świecie", marzyciele i rzemieślnicy tworzą nową jakość mimo różnic poglądów i na przekór zagładzie, dopóki stalinizm nie sprowadzi ich brutalnie na ziemię.
[Beata Chomątowska]

Niewiele jest miast, które miały szansę lub konieczność wymyślić się zupełnie na nowo, niemal od zera. I to właśnie tę szansę bada Piątek, z niej skrupulatnie rozlicza architektki i architektów Biura Odbudowy Stolicy. Zadaje przy tym wiele ważnych pytań: o nowoczesność, historię i tożsamość.

Ten temat leżał i czekał na swoją wielką, uniwersalną opowieść. Trzeba było do niej znawcy architektury, dociekliwego badacza historii, a przede wszystkim znakomitego opowiadacza. Tak, właściwie tylko Grzegorz Piątek mógł tę książkę napisać.
[Filip Springer]